Κι ενώ, ουδείς έχει τιμωρηθεί ακόμα-εδώ κι επτά χρόνια- για την (ιστορικά) 5η και
χειρότερη χρεοκοπία της χώρας και τη σταδιακή εξόντωση του πληθυσμού, οι πρω-
ταίτιοι της καταστροφής τριγυρίζουν στα κατοχικά ΜΜΕ και χαριεντίζονται με τα
παπαγαλάκια των δανειστών και των εκδοτών, κουνώντας το δάχτυλο στη χειμαζό-
μενη κοινωνία.
Το πολιτικό προσωπικό, που έχει εκχωρήσει την εθνική ανεξαρτησία στους δανεισ-
τές κι έχει πουλήσει τη χώρα για 99 χρόνια στα διεθνή τραπεζικά funds, τσακώνεται,
για το ποιος θα βαστά τη σημαία στα σχολεία.
Βλάκες, λαμόγια, «βίζιτες» και πάσης φύσεως αστοιχείωτα κι αγράμματα «ψώνια»,
που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους και τους ειδικούς, συζητούν
στα σοβαρά για το ποιος θα βαστά τη σημαία της χώρας, που δε μας ανήκει πλέον.
Διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την...αριστεία, δύο πολιτικοί αρχηγοί, εκ των οποίων,
ο ένας δεν είναι σε θέση να διακρίνει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη κι αποκαλεί την
Πτολεμαίδα «ενεργοβόρο περιοχή», ενώ ο άλλος δεν είναι σε θέση να διακρίνει το
Μοντεσκιέ, από το Ζ.Ζ Ρουσσώ!
Είναι πλέον, τόσο απειροελάχιστες και δυσδιάκριτες, έως ανύπαρκτες οι διαφορές
μεταξύ των δωσιλογικών κομμάτων εξουσίας (και μη), που η πολιτική ατζέντα αντι-
παράθεσής τους προσφέρεται, περισσότερο για ρεπορτάζ περιοδικών ποικίλης ύλης,
παρά για σοβαρή πολιτική προσέγγιση.
χειρότερη χρεοκοπία της χώρας και τη σταδιακή εξόντωση του πληθυσμού, οι πρω-
ταίτιοι της καταστροφής τριγυρίζουν στα κατοχικά ΜΜΕ και χαριεντίζονται με τα
παπαγαλάκια των δανειστών και των εκδοτών, κουνώντας το δάχτυλο στη χειμαζό-
μενη κοινωνία.
Το πολιτικό προσωπικό, που έχει εκχωρήσει την εθνική ανεξαρτησία στους δανεισ-
τές κι έχει πουλήσει τη χώρα για 99 χρόνια στα διεθνή τραπεζικά funds, τσακώνεται,
για το ποιος θα βαστά τη σημαία στα σχολεία.
Βλάκες, λαμόγια, «βίζιτες» και πάσης φύσεως αστοιχείωτα κι αγράμματα «ψώνια»,
που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους και τους ειδικούς, συζητούν
στα σοβαρά για το ποιος θα βαστά τη σημαία της χώρας, που δε μας ανήκει πλέον.
Διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την...αριστεία, δύο πολιτικοί αρχηγοί, εκ των οποίων,
ο ένας δεν είναι σε θέση να διακρίνει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη κι αποκαλεί την
Πτολεμαίδα «ενεργοβόρο περιοχή», ενώ ο άλλος δεν είναι σε θέση να διακρίνει το
Μοντεσκιέ, από το Ζ.Ζ Ρουσσώ!
Είναι πλέον, τόσο απειροελάχιστες και δυσδιάκριτες, έως ανύπαρκτες οι διαφορές
μεταξύ των δωσιλογικών κομμάτων εξουσίας (και μη), που η πολιτική ατζέντα αντι-
παράθεσής τους προσφέρεται, περισσότερο για ρεπορτάζ περιοδικών ποικίλης ύλης,
παρά για σοβαρή πολιτική προσέγγιση.
Οι δανειστές αποφασίζουν, πόσοι θα ζήσουν και πόσοι θα πεθάνουν κάθε χρόνο στην
Ελλάδα κι αυτοί οι...άριστοι εκτελούν πρόθυμα το συγκεκριμένο σχέδιο, παριστάνον-
τας και τους ήρωες.
Κι όλη αυτή η πολιτισμική και πολιτική σαβούρα διαπληκτίζεται για τη δικαιοσύνη,
τη σημαία και την αριστεία.
Όσο για το λαό, μιας και ομιλούμε... περί την αριστεία, δεν έχει παρά να θυμηθεί,
τι είχε πει ο Ανδρέας Κάλβος :
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»
*Απόσπασμα από άρθρο στο "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου