Κέρδη εκατομμυρίων για το μεγάλο κεφάλαιο... φτώχεια και ανεργία για το λαό...

Οι 20 μεγαλύτερες αλυσίδες λιανικού εμπορίου σε τρόφιμα, ρούχα και ηλεκτρι-
κά είδη, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ενίσχυσαν περισσότερο την θέση τους 
μέσα στο 2015 και αποκόμισαν καθαρά κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Φυσικά το ίδιο ισχύει για όλους τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στη 
βιομηχανία, στη ναυτιλία, στις κατασκευές, στο τραπεζικό σύστημα και αλλού...

Έτσι... μόνο οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες και οι μικρομεσαίοι συνεχίζουν να πληρώνουν το μάρμαρο της καπιταλιστικής τους κρίσης.

Κοσμάς Λεοντιάδης

Βραζιλία : Γενική απεργία με μαζική συμμετοχή εργαζομένων σε όλη τη χώρα...

Εκατομμύρια εργαζόμενοι συμμετείχαν την Παρασκευή 28/4 στη γενική απεργία που πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία, ενάντια στις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις που προω-
θεί η κυβέρνηση Τεμέρ στην Κοινωνική Ασφάλιση και την εργασιακή νομοθεσία, ενώ δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, συμμετέχοντας στις απεργιακές συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία Εργαζομένων CTB (μέλος της ΠΣΟ), με τη μαζική συμμετοχή εργατών στην απεργία «νέκρωσαν» χώροι δουλειάς κομβικής σημασίας, 
όπως λιμάνια, αεροδρόμια και τερματικοί σταθμοί λεωφορείων, ταχυδρομεία και πολ-
λές τράπεζες, ενώ σε όλη τη χώρα πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις, πικετο-
φορίες, αποκλεισμοί μεγάλων οδικών αρτηριών και άλλες αγωνιστικές παρεμβάσεις. Κλειστά παρέμειναν και τα περισσότερα σχολεία της χώρας.

Στο Σάο Πάολο, σύμφωνα με τη CTB, διαδήλωσαν πάνω από 50.000 άνθρωποι, οι 
οποίοι μετά την απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποίησαν πορεία προς την κατοικία 
του προέδρου της Βραζιλίας, Μ. Τεμέρ.

Την ταξική του αλληλεγγύη στην εργατική τάξη της Βραζιλίας, στη Συνομοσπονδία CTB, 
τα μέλη και τους φίλους της ΠΣΟ στη Βραζιλία είχε εκφράσει μπροστά στη γενική απερ-
γία το ΠΑΜΕ, τονίζοντας την ανάγκη αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενάν-
τια στις αντεργατικές πολιτικές που υπηρετούν το κεφάλαιο.

*Από το 902.gr

Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο...

Με τις δεκάδες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, αύριο Δευτέρα (1η Μάη), κορυφώνεται μια μακρά περίοδος πλούσιων αγωνιστικών πρωτοβουλιών και πα-
ρεμβάσεων από τις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, με αιχμή την Εργατική Πρωτομαγιά, που φέτος γιορτάζεται και τιμάται κάτω από το σύνθημα «Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πο-
λέμους, προσφυγιά». Η επιλογή του συνθήματος δεν είναι τυχαία. Εκφράζει την
ανάγκη να ανοίξει αποφασιστικά στους χώρους δουλειάς η συζήτηση για το νήμα 
που συνδέει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων 
αστικών κομμάτων με τη συμφωνία τους για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς.

*Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη (30 Απρίλη 2017)

30 Απρίλη 1945... η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κυματίζει στο Ράιχσταγκ...

Σαν σήμερα… στις 30 Απρίλη 1945, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κυματίζει 
στο Ράιχσταγκ. Ο Κόκκινος Στρατός είναι εκεί… 
Με ένα κοντάρι και μια ζώνη παντελονιού, ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Μίνιν, με τη βοήθεια τεσσάρων ακόμα στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, στερεώνει τη σημαία στην κορώ-
να που φορούσε το άγαλμα… Οι φασίστες όπου Γης… θρηνούν…
Θα έρθουν οι εποχές που η κόκκινη σημαία θα κυματίζει παντού… 
Έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη… 

Κοσμάς Λεοντιάδης

Επικίνδυνες εξελίξεις με επίκεντρο την ΠΓΔΜ και τον αλβανικό εθνικισμό...

Εισβολή και συγκρούσεις στο Κοινοβούλιο από οπαδούς του Δημοκρατικού Κόμματος 
όταν Σοσιαλδημοκράτες και αλβανικά κόμματα προχώρησαν στην εκλογή πρόεδρου 
της Βουλής
Η κλιμάκωση των ενδοαστικών αντιπαραθέσεων σε Σκόπια, Τίρανα και Πρίστινα κάνει, ξανά, ορατό τον κίνδυνο γενικής αποσταθεροποίησης στα Δυτικά Βαλκάνια βάζοντας στο κάδρο ακόμη και σενάρια ανάφλεξης πολεμικών συγκρούσεων. Με «όχημα» την έξαρση 
του αλβανικού εθνικισμού και βαθύτερες αιτίες τον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ομίλων για ξαναμοίρασμα των αγορών, τον έλεγχο πηγών και οδών μεταφοράς Ενέργειας.

*Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη (29 Απρίλη 2017)

Οι διδασκαλίες του Μαρξ και του Ένγκελς αποτελούν τη σταθερή βάση της επαναστατικής θεωρίας... (Β.Ι.Λένιν)...

"... Εμείς στεκόμαστε ολοκληρωτικά στο έδαφος της θεωρίας του Μαρξ... 
Αυτή μετέτρεψε για πρώτη φορά το σοσιαλισμό από θεωρία σε επιστήμη, 
έθεσε τα στέρεα θεμέλια αυτής της επιστήμης και χάραξε το δρόμο που 
πρέπει να ακολουθεί για αναπτυχθεί παραπέρα αυτή η επιστήμη και να 
δουλευτεί σ' όλες τις λεπτομέρειές της. Αυτή αποκάλυψε την ουσία της 
σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομίας, εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίον 
η μίσθωση του εργάτη, η αγορά της εργατικής δύναμης καλύπτει την υπο-
δούλωση εκατομμυρίων φτωχών ανθρώπων σε μια χούφτα καπιταλιστών, 
κατόχων της γης, των εργοστασίων, των ορυχείων κλπ..."

*Απόσπασμα από το άρθρο του Β.Ι.Λένιν "Το πρόγραμμά μας", το οποίο δημοσιεύθηκε
τον Οκτώβρη του 1899

Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού σας... (Προσωπικό video, από το κανάλι μας στο YouTube)...

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργατική Πρωτομαγιά : Μνημείο θράσους...

Μνημείο απύθμενου θράσους αποτελεί η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργατική Πρωτομαγιά, που φτάνει στο σημείο να αποδίδει ευθύνες στους εργαζόμενους για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα : 
«Η κυβέρνηση έδωσε μια τεράστια μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την επαναφορά εργασιακών δικαιωμάτων, για την ύπαρξη και τη διεύρυνση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου στην Ελλάδα. Μάχη που, στην περίπτωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει θετική έκβαση, μάχη που συνεχίζεται. Όμως οι μάχες δεν κερδίζονται μόνο από τις κυβερνήσεις, ειδικά στους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης. Όπως μας υπενθυμίζει η Εργατική Πρωτομαγιά, οι μάχες κερδίζονται από τους λαϊκούς αγώνες, από τους αγώνες των εργαζομένων». Να λοιπόν που για τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού και την επέκτεινε ακόμα περισσότερο, έχουν ευθύ-
νη οι εργαζόμενοι, που δεν στήριξαν όσο θα έπρεπε την κυβέρνηση στην «τεράστια μάχη» που έδωσε για να υπερνικήσει τον αρνητικό συσχετισμό! Γίνεται φανερό ότι όσο προχωρά 
η κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων, τόσο η κυβέρνηση θα αναζητά καταφύγιο στην πρόκληση και στο ψέμα. Γι' αυτό χρειάζεται η απάντηση στην αντιλαϊκή της πολιτική και την κοροϊδία να είναι ηχηρή και μαζική, με τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς τη Δευτέρα και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

*Από το Ριζοσπάστη (29 Απρίλη 2017)

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ : Το ψήφισμα για τη Βενεζουέλα προπομπός ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ...

Στην ακόμη μεγαλύτερη παρέμβαση της ΕΕ στη Βενεζουέλα αποσκοπεί  το κοινό 
ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που υιοθετεί την πλατφόρμα της αντίδρα-
σης και ενέκριναν οι ομάδες του Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλιστών, Συντηρητικών - Μεταρρυθμιστών και Φιλελευθέρων. Το ψήφισμα εγκρίθηκε με 450 ψήφους 
(35 κατά και 100 αποχές). 

Σε δελτίο Τύπου η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σχετικά με το ψήφισμα 
του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Βενεζουέλα αναφέρει:

«Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε το ψήφισμα που κατέθεσαν 
στο Ευρωκοινοβούλιο το Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Φιλελεύθεροι και οι Συντηρητικοί Μεταρρυθμιστές, για την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Το ψήφισμα, που στρατεύεται με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, απευθύνει μεταξύ άλλων κάλεσμα 
στην ύπατη εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ "να εξετάσει ενεργά, σε συνεργασία με διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, άλλα μέτρα που θα δώσουν 
στην ΕΕ τη δυνατότητα να επαναφέρει πλήρως τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα". 
Πρόκειται δηλαδή για ένα ακόμα ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, όπως αντίστοιχα προηγούμενα για τη Συρία, τη Λιβύη, την Ουκρανία κ.ά. που αποτελεί προπομπό και προετοιμασία για ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ 
και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ.

Δεν νομιμοποιείται η ΕΕ, αυτή η διακρατική ένωση του κεφαλαίου και τα όργανά της, 
να αναγορεύονται σε δήθεν προστάτες των λαϊκών ελευθεριών σε "τιμητές" και όργανα επιβολής των "δημοκρατικών αξιών" και "αρχών" της ΕΕ. Είναι υποκριτικό το ενδιαφέ-
ρον όλων των αστικών δυνάμεων, της ΕΕ, των ΗΠΑ, για τους νεκρούς διαδηλωτές και 
τις λαϊκές ελευθερίες στη Βενεζουέλα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι δικοί τους επιχειρηματικοί όμιλοι να επικρατήσουν των ανταγωνιστών τους και να βάλουν στο 
χέρι τον ενεργειακό πλούτο της Βενεζουέλας, της πρώτης πετρελαιοπαραγωγού χώρας 
στον κόσμο.

Αποκρύπτοντας αυτήν την πραγματικότητα, κυβέρνηση και ΝΔ διεξάγουν έναν καυγά εντυπώσεων σχετικά με την κατάσταση στη Βενεζουέλα, προκειμένου να συγκαλύψουν 
τη στρατηγική τους σύμπλευση στην προώθηση της αντεργατικής πολιτικής. 
Αποκαλυπτική είναι και η στάση ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ αρχικά είχαν ψηφίσει κατά, εμφανίζονται τώρα …ότι απείχαν από την ψηφοφορία.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα αναλύσει τις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές εξε-
λίξεις στη Βενεζουέλα, τονίζοντας ότι η διαχείριση του καπιταλισμού, οποια-
δήποτε μορφή κι αν έχει, φιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική, είναι σε αντίθε-
ση με τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες. Το ΚΚΕ έγκαιρα και τεκμηριωμένα 
είχε προειδοποιήσει ότι από τη στιγμή που οι κυβερνήσεις των τελευταίων 
χρόνων στη Βενεζουέλα επέλεξαν όχι τη σύγκρουση με το κεφάλαιο της χώρας, 
αλλά το συμβιβασμό και τη συνεργασία με ένα τμήμα του, ο λαός της Βενεζου-
έλας θα πληρώνει το μάρμαρο της αντιλαϊκής πολιτικής, τους ανταγωνισμούς 
ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης, που σήμερα οξύνονται.

Το KKE έχει καταδικάσει και καταδικάζει κάθε ξένη ιμπεριαλιστική επέμβαση. 
Εκφράζει σταθερά την αλληλεγγύη του στο λαό της Βενεζουέλας, που, όπως και 
κάθε λαός, έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να ανατρέψει τις αντιλαϊκές πολιτι-
κές, να απαλλαγεί με τη δύναμη και την πάλη του από τα δεσμά της εκμετάλ-
λευσης του κεφαλαίου, να πάρει στα χέρια του την εξουσία και να γίνει ιδιοκ-
τήτης του πλούτου που παράγει».

Να πιστεύουμε στον άνθρωπο...

Οι Κομμουνιστικές Νεολαίες τιμούν την πάλη των λαών ενάντια στο φασισμό...

Με πολύμορφες εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις στις πόλεις της Ιταλίας το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας, τίμησε την 72η επέτειο από την απελευθέρωση της Ιτα-
λίας από τη ναζιστική κατοχή και το τέλος του φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι. 
Η 25η Απρίλη έχει οριστεί ως η επίσημη επέτειος συμβατικά, καθώς ήταν η ημερομη-
νία που απελευθερώθηκε το Μιλάνο και το Τορίνο, ενώ ουσιαστικά οι μάχες σε κά-
ποιες περιοχές συνεχίζονταν μέχρι την 1η Μάη του 1945.

Το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας πραγματοποίησε εκδηλώσεις στη Ρώμη, το 
Μιλάνο, τη Βενετία, την Πάρμα και το Σπολέτο (πόλη στην κεντρική Ιταλία όπου συγκροτήθηκαν οι πρώτες αντάρτικες ομάδες το 1943). Στους δρόμους της Ρώμης ακούστηκαν ξανά οι στίχοι του αντάρτικου τραγουδιού «Φυσά ο άνεμος» : 
«Σταματάει ο άνεμος, ηρεμεί η καταιγίδα / γυρίζει στο σπίτι ο περήφανος παρτιζάνος / ανεμίζοντας την κόκκινη σημαία του / επιτέλους είμαστε νικητές και ελεύθεροι». 

Επίσης, οι Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών - Ισπανία, με αφορμή την 26η Απρίλη, 
που συμπληρώθηκαν τα 80 χρόνια από την ισοπέδωση από την αεροπορία των Ναζί 
της μικρής πόλης στη χώρα των Βάσκων Γκουέρνικα, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη ο Ισπανικός Εμφύλιος, εξέδωσαν αφίσα ​που αναγράφει​: «80 χρόνια από το βομβαρδι-
σμό της Γκουέρνικα: Δεν αρκεί να θυμόμαστε. Φωνάζουμε μια φορά ακόμη "Δε θα 
περάσει" (no pasarán)» και σε δημοσίευσή τους σημειώνουν: «Είναι η 80η επέτειος 
του βομβαρδισμού της Γκουέρνικα, της γενοκτονίας που απεικόνισε ο Πικάσο. 
Αυτή η επίθεση της Λεγεώνας “Κόνδωρ”, της ναζιστικής αεροπορίας, ήταν μία από τις πρώτες περιπτώσεις βομβαρδισμού εναντίον άμαχου πληθυσμού στην ιστορία. Τέτοιες εικόνες απεικονίζουν σκηνές που επαναλήφθηκαν στη συνέχεια στα πεδία των μαχών 
του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και σε όλους τους επόμενους πολέμους, όπως συμβαίνει 
αυτή τη στιγμή στη Συρία. Οι νέοι κομμουνιστές και οι νέες κομμουνίστριες θεωρούμε 
πως δεν αρκεί μόνο να θυμόμαστε. Πρέπει να φωνάξουμε, σαν την ισπανική νεολαία 
το ‘36, “Δε θα Περάσει!”, no pasarán!».

Αντίστοιχα, οι Κομμουνιστικές Νεολαίες σε πολλές χώρες της Ευρώπης προετοιμάζουν εκδηλώσεις και δράσεις για να τιμήσουν την 9η  Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης 
των Λαών.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Περί κάποιων εννοιών ο λόγος (Κράτος - Έθνος - Χώρα - Πατρίδα)...

Υπάρχουν κάποιες έννοιες, οι οποίες είναι αρκετά μπερδεμένες στο μυαλό 
κάποιων ανθρώπων, και ιδιαίτερα στο μυαλό κάποιων οι οποίοι τις χρησιμο-
ποιούν δίχως φειδώ, μόνο και μόνο για να επιδείξουν τον υπέρμετρο πατριω-
τισμό τους (βλέπε εθνικισμό)…
Θα ήθελα περισσότερο ως προβληματισμό και για μια παραπέρα προσωπική 
τους έρευνα, να παραθέσω κάποιες από αυτές τις έννοιες…

Έτσι… Η έννοια κράτος δεν είναι ίδια με την έννοια έθνος, ούτε με την έννοια 
χώρα και ούτε φυσικά με την έννοια πατρίδα… 
Η έννοια κράτος είναι νομική έννοια… η έννοια έθνος είναι πολιτιστική έννοια... 
η έννοια χώρα είναι γεωγραφική έννοια… και φυσικά η έννοια πατρίδα είναι 
κυρίως οικονομική και ατομική έννοια, μιας και είναι ο τόπος όπου ζεις και ανα-
πτύσσεις τις δραστηριότητές σου...

Ας το ψάξουμε λιγάκι βαθύτερα… όλο και κάπου θα καταλήξουμε…
και ίσως κάποια μυαλά να αρχίσουν να σκέφτονται και διαφορετικά…
Ίσως λέω... Ποτέ δεν ξέρεις...

Κοσμάς Λεοντιάδης

28 Απρίλη 1945... Ο Ιταλός φασίστας Μπενίτο Μουσολίνι εκτελείται από κομμουνιστές παρτιζάνους...

Σχέδια ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας της ΕΕ στη Μεσόγειο...

Εστία σοβαρών κινδύνων για το λαό η εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς που οξύνονται στην ευρύτερη περιοχή
Η επέκταση της στρατιωτικής δράσης των κρατών της ΕΕ στη Μεσόγειο, με έμφαση στη Λιβύη και με στόχο την «ενίσχυση» της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας, οι αντιθέσεις με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οι τριβές με το ΝΑΤΟ, καθώς βέβαια και οι μεταξύ τους αντιθέσεις, απασχόλησαν τη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, που έγινε στη Μάλτα, παρουσία του γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ.
«Επαύξηση» των στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ απέναντι σε Προσφυ-γικό και «τρομοκρατία» ζήτησε ο Π. Καμμένος.
Επαληθεύοντας τα πολλά επίπεδα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, γγ του ΝΑΤΟ, ζήτησε η ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας «να είναι συμπληρωματική με αυτό που κάνει 
το ΝΑΤΟ» και οι δομές διοίκησης του Ευρωστρατού να μην ανταγωνίζονται τις αντίστοιχες του ΝΑΤΟ.

*Από το Ριζοσπάστη (28 Απρίλη 2017)

Γιάννης Κορδάτος...

28 Απρίλη 1961... Πεθαίνει ο Γιάννης Κορδάτος, ένας από τους σημαντικότερους 
Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς, με πλούσια βιβλιοπαραγωγή γύρω από το εργα-
τικό και αγροτικό κίνημα, αλλά και την γενική ιστορία της Ελλάδας (από την αρ-
χαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα).
Υπήρξε στέλεχος του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ καθώς και Γραμματέας της ΚΕ (1922-1924). 
Στο διάστημα 1921-1924 διετέλεσε ακόμη διευθυντής του Ριζοσπάστη...

28 Απρίλη 1944… Η μάχη στο «Κάστρο του Υμηττού»...

Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του αγώνα του λαού και της  νεολαίας της Αθήνας 
κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. 
Τρεις νεολαίοι ΕΛΑΣίτες της Αθήνας... ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Κώστας Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης, αντιμετώπισαν 7 ολόκληρες ώρες με τα ατομικά τους όπλα, σ' ένα σπιτάκι του Υμηττού, 200 χιτλερικούς και ταγματασφαλίτες 
και αφού τους προξένησαν μεγάλες απώλειες, έπεσαν και οι τρεις στο πεδίο της τιμής.

Κοσμάς Λεοντιάδης

Η δράση της μάζας των βιομηχανικών προλεταρίων και των αγροτών είναι απαραίτητη για την ήττα του φασισμού (Αντόνιο Γκράμσι)...

"... Η δράση της μάζας των βιομηχανικών προλεταρίων και των αγροτών είναι απαραίτητη για την ήττα του φασισμού, για τον ταξικό αγώνα με όλες του τις συνέπειες. Αναμφίβολα, το προλεταριάτο πρέπει να χρησιμοποιήσει τις αντι-φάσεις και τους ανταγωνισμούς που αναπτύχθηκαν μέσα στη μπουρζουαζία 
και την μικροαστική τάξη στα πλαίσια της πάλης ενάντια στον φασισμό. 
Αλλά χωρίς άμεση δράση δεν μπορεί ποτέ να ανατραπεί ο φασισμός. 
Το να θέτεις το πρόβλημα με αυτό τον τρόπο θα σήμαινε, ταυτόχρονα, το να 
θέτεις το ερώτημα της διαδοχής του φασισμού. Με την ήττα του φασισμού 
απ' τη δράση των εργατικών και αγροτικών μαζών, ο φιλελευθερισμός δεν 
θα 'χει μερίδιο στη διαδοχή. Το δικαίωμα αυτό ανήκει στην κυβέρνηση των εργατών και των αγροτών που θα είναι ικανή και θα έχει την ειλικρινή απο-φασιστικότητα να αφοπλίσει τις φασιστικές παραστρατιωτικές δυνάμεις, 
να οπλίσει την εργατική τάξη και τους αγρότες..."  

*Απόσπασμα από το άρθρο του Αντόνιο Γκράμσι "Ούτε φασισμός, ούτε φιλελευθερισμός : Σοβιετισμός", το οποίο δημοσιεύθηκε στην L’Unità, στις 7 Οκτώβρη 1924

**Ο Αντόνιο Γκράμσι, ιστορικός ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας, έφυγε
από τη ζωή, σαν σήμερα... 27 Απρίλη 1937... 

27 Απρίλη 1957... Η Ελλάδα προσχωρεί στο «Δόγμα Αϊζενχάουερ»...

Κατά το «Δόγμα Αϊζενχάουερ» ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξουσιοδοτούνταν να χρησιμοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας προκειμένου να «βοηθήσει» οποιοδήποτε κράτος ή ομάδα κρατών ζητούσε συνδρομή των ΗΠΑ «για την αντιμετώπιση ένοπλης επίθεσης από οποιαδήποτε χώρα που ελέγχονταν 
από το διεθνή κομμουνισμό».

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Μπαράζ αναδιαρθρώσεων για την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρηματικών ομίλων...

"... Το άμεσο κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» αξιώνει το εγχώριο κεφάλαιο, ενώ την ίδια ώρα συγκυβέρνηση και κουαρτέτο «γράφουν» τα νέα επικαιροποιημένα «μνημόνια συνεργασίας» με τον «οδικό χάρτη», τους στόχους, τις αναδιαρθρώσεις και τα κάθε είδους αντιλαϊκά «ορόσημα» στην προοπτική προσέλκυσης νέων κερδοφόρων επενδύσεων.
Η ανάκαμψη του κεφαλαίου, οι ρυθμοί της οποίας σύμφωνα με τις νεότερες προβλέψεις των αστικών επιτελείων δείχνουν να «ξεθωριάζουν», βρίσκει τα λαϊκά στρώματα αντιμέτωπα με το νέο κύμα της φοροληστείας, την κατακρεούργηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, με τη διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων.

Την ίδια ώρα, η προοπτική προσέλκυσης νέων κερδοφόρων επενδύσεων και οι όποιοι ρυθμοί ανάκαμψης έχουν ως όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, σε συνδυασμό με τις αναδιαρθρώσεις που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου..."

*Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη (27 Απρίλη 2017)

27 Απρίλη 1941... Οι ναζί κατακτητές μπαίνουν στην Αθήνα...

Τα γερμανικά μηχανοκίνητα τμήματα μπαίνουν στην Αθήνα. Όλος ο κόσμος μένει κατάκ-λειστος στα σπίτια του.
Στις 23 Απρίλη, τέσσερις μέρες πριν πέσει η Αθήνα στα χέρια των Γερμανών, ο βασιλιάς 
και η κυβέρνηση έφυγαν για την Κρήτη, αφήνοντας σαν «οπισθοφυλακή» τον υφυπουργό Ασφαλείας του μεταξικού καθεστώτος, Κ. Μανιαδάκη, ο οποίος είχε και τη ...φροντίδα να παραδοθούν δέσμιοι οι 2.000 περίπου φυλακισμένοι και εξόριστοι αγωνιστές, κυρίως κομμουνιστές.

27 Απρίλη 1937... Φεύγει από τη ζωή ο ιστορικός ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας, Αντόνιο Γκράμσι...

Ο Αντόνιο Γκράμσι γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σαρδηνία της Ιταλίας. Το 1911 βρέθηκε 
για σπουδές στο Τορίνο, όπου και οργανώθηκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιταλίας. Εναντιώθηκε στον Α? Παγκόσμιο Πόλεμο και τάχθηκε με τη ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος. Η νίκη της Ρώσικης Επανάστασης το 1917 σημάδεψε την προσωπική και πολι-
τική του πορεία. Το 1919-1920 συμμετείχε στο κίνημα της «Κόκκινης Διετίας» ως μέλος 
της συντακτικής ομάδας της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ordine Nuovo. Στήριξε με ενθου-σιασμό τα εργοστασιακά συμβούλια και αγωνίστηκε για τη νίκη της επαναστατικής πτέ-ρυγας του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το 1921, μαζί με άλλους αγωνιστές, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας, του οποίου την ηγεσία ανέλαβε από το 1924 μέχρι το 1926. Τον Νοέμβρη του 1926, η φασιστική κυβέρνηση Μουσολίνι τον συνέλαβε 
και τον καταδίκασε σε εικοσαετή φυλάκιση. Πέθανε το 1937, σε ηλικία 46 ετών, από την κατάρρευση της υγείας του που προκάλεσε ο πολύχρονος εγκλεισμός του. Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο τόσο στη διάρκεια της πολιτικής του δράσης όσο και στα χρόνια της φυλάκισής του.

27 Απρίλη 1920... Ο Β.Ι.Λένιν ολοκληρώνει το έργο του «Αριστερισμός, η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού»...

Στο έργο του αυτό, ο Λένιν καταπιάνεται με τον αριστερό οπορτουνισμό, που προέκυψε ως μηχανιστική αντίδραση τμήματος του επαναστατικού κινήματος στο δεξιό οπορτουνισμό και το συμβιβασμό της Δεύτερης Διεθνούς και είχε χαρακτηριστικά όπως: Η υποτίμηση νομοτελειών της κοινωνικής εξέλιξης, 
η άρνηση του αντικειμενικού χαρακτήρα της επαναστατικής κατάστασης, 
η υποτίμηση ιδιομορφιών της κάθε χώρας και της εξειδίκευσης της επανασ-τατικής δράσης, η αναγωγή σε θέση αρχής της άρνησης της κοινοβουλευτι-
κής μορφής πάλης, των συμβιβασμών, των συμμαχιών κλπ. 
Ο Λένιν άσκησε οξυμμένη κριτική σε αυτές τις αντιλήψεις, βοηθώντας τα Κομμουνιστικά Κόμματα να διορθώσουν τα λάθη τους.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού σας... (Προσωπικό video από το κανάλι μας στο YouTube)...

Η μεγάλη απεργία στην αμερικάνικη χαλυβουργία το 1919...

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο, το σωματείο των εργατών στη χαλυβουργία των ΗΠΑ οργάνωσε μια μαζικότατη και καθολική απεργία του κλάδου διεκδικώντας αξιοπρεπέστερες συνθήκες εργασίας, λιγότερες ώρες δουλειάς, μεγαλύτερα μεροκάματα, αλλά και να σταματήσει ο εκφοβισμός των βιομηχάνων στους συνδικαλιστές. Όχι λιγότεροι από 350.000 εργάτες γονάτισαν τον κλάδο από τον Σεπτέμβριο του 1919 μέχρι και τον Ιανουάριο του 1920, βάζοντας προσωρινά λουκέτο σε περισσότερες από τις μισές χαλυβουργίες Πίτσμπουργκ και Πενσιλβάνια. Οι καπιταλιστές αντεπιτέθηκαν μιλώντας για κομμουνιστική απειλή στα συνδικάτα αλλά και για το πάντα ευαίσθητο θέμα της μετανάστευσης, ώστε να αποπροσα-νατολίσουν τα αισθήματα της κοινής γνώμης. Αυτό θα ήταν και το τέλος τόσο της απεργίας που παρέλυσε τη χαλυβουργία όσο και των εργατικών ενώσεων. Σωματείο στη χαλυβουργία των ΗΠΑ δεν θα ξαναφτιαχνόταν παρά 15 χρόνια μετά…

Πηγή πληροφοριών : briefingnews.gr

26 Απρίλη 1960... Αρχίζει η δίκη 42 στελεχών του ΚΚΕ...

Στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών δικάζονται 42 στελέχη του ΚΚΕ. 
Οι Χαρίλαος Φλωράκης, Μήτσος Δάλλας, Κώστας Λουλές, Γιώργος Κουτρούκης, 
Κυριάκος Τσακίρης και Πολυξένη Χρυσοχοΐδου, καταδικάστηκαν σε ισόβια για 
«προσφορά σε κατασκοπεία».

26 Απρίλη 1941... Δολοφονίες πολιτικών εξόριστων στον Άι-Στράτη...

Στον Άι-Στράτη, δύο μέρες πριν καταληφθεί από τους Γερμανούς, οι εξόριστοι κομμουνιστές επιχειρούν να δραπετεύσουν. Η φρουρά του στρατοπέδου ανοί-
γει πυρ με αποτέλεσμα το θάνατο των πολιτικών εξόριστων Νίκου Παπαδάτου, Παναγιώτη Πέπα και Κώστα Σκυτούδη.
Η απόδραση ματαιώθηκε και οι εξόριστοι παραδόθηκαν στις δυνάμεις Κατοχής. Ορισμένοι από αυτούς θα καταφέρουν στη συνέχεια να αποδράσουν και να ενταχθούν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Πολλοί όμως θα εκτελεστούν ως αντίποινα για την δράση των ανταρτών του ΕΛΑΣ.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

26 Απρίλη 1937... Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα από τους ναζί...

Ενώ μαίνεται ο ισπανικός Εμφύλιος, η αεροπορία των ναζί, σε συνεννόηση με τον Φράνκο, ισοπεδώνει την Γκουέρνικα, μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων. 
Στο βομβαρδισμό σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 
τόνους εκρηκτικά.
Εμπνευσμένος από αυτή την τραγωδία, ο μεγάλος ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, ζωγραφίζει τον διάσημο πίνακά του, την "Γκουέρνικα". Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,49 x 7,77 μ.) περι-γράφει την απανθρωπιά, την απόγνωση του πολέμου και τη βιαιότητα του φασισμού.
Η Γκουέρνικα ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για μια έκθε-
ση στο Παρίσι το 1937. 

Γαλλία... «Νέο» μόνο το περιτύλιγμα...

Η οξυμένη «κινητικότητα» στον αστικό πολιτικό χάρτη της Γαλλίας αποτυπώνεται σε στοιχεία όπως :

Η «δυναμική εμφάνιση» υποψηφίων όπως ο Μακρόν, που - κατά πολλούς αναλυτές - «μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν άγνωστοι», που στο πρόγραμμά τους αποτυπώνουν τον προβληματισμό του ντόπιου κεφαλαίου για τους όρους συμμετοχής στις συμμαχίες που μέχρι σήμερα ιεραρχούσε (καταρχήν την ΕΕ) και την αποφασιστικότητα να διεκδικήσει ενεργότερο «ρόλο», προσδοκώντας ανάκτηση εδάφους που η γαλλική πλουτοκρατία έχει χάσει στο φόντο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.

Η συνεχιζόμενη ενίσχυση του Εθνικού Μετώπου (Front National - FN) της Μαρίν Λεπέν, που στον α' γύρο συγκέντρωσε 7.658.990 ψήφους (αριθμό ρεκόρ στην ιστορία του), ενώ στον α' γύρο των εκλογών του 2012 είχε πάρει 6.421.426. Το FN κερδίζει έδαφος και εξαι-τίας της αυξανόμενης δυσαρέσκειας των εργατικών - λαϊκών μαζών για την κυρίαρχη πο-λιτική, μετά από μια προσπάθεια να φιλοτεχνήσει ένα πιο «πατριωτικό» προφίλ, απομα-κρύνοντας τα «πιο ακραία στοιχεία» (βλ. «κόντρα» της Μαρίν Λεπέν με τον πατέρα της 
Ζαν Μαρί). Η άνοδός του εκφράζει καταρχήν το βαθύ προβληματισμό μεγάλων μερίδων 
της αστικής τάξης για το πώς καλύτερα θα υπερασπιστεί τα στρατηγικά της συμφέροντα 
και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διεργασιών στην ΕΕ, όπου σε διάφορες χώρες δυναμώνει το αστικό ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού.

Το γεγονός ότι οι υποψήφιοι του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Parti Socialiste - PS) και της «παραδοσιακής δεξιάς» (την οποία σήμερα εκφράζουν οι Ρεπουμπλικάνοι) αποκλείστη-
καν από τον β' γύρο, μετά από δεκαετίες εναλλαγής τους στην αστική εξουσία.
Ειδικά για το PS, εδώ και καιρό πολλοί εμφανίζουν την πορεία του να ακολουθεί αυτή 
του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο ότι κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης Ολάντ (και του PS), όπως ο υπουργός Άμυνας Ζαν Υβ Λε Ντριάν, όχι απλά στήριξαν αλλά δραστηριοποιήθη-
καν ανοιχτά υπέρ της υποψηφιότητας Μακρόν.

Ενδεικτικές είναι και υποψηφιότητες όπως αυτή της «Ανυπότακτης Γαλλίας» του Μελαν-σόν, που μέσα από έναν πιο «αριστερό» λόγο πρόβαλαν αντίστοιχους προβληματισμούς 
για τη συμμετοχή στις λυκοσυμμαχίες όπου σήμερα παραμένει η Γαλλία (εκφράζοντας ανησυχία π.χ. για την απώλεια της «στρατιωτικής και διπλωματικής ανεξαρτησίας» της, επιχείρημα με το οποίο προτείνουν σταδιακή αποχώρηση από το ΝΑΤΟ). Αυτά βέβαια, αφού πρώτα διακρίθηκαν σημαντικά στην υπόθεση ενσωμάτωσης του λαϊκού κινήματος 
και μέσα από πόστα της ευρωπαϊκής λυκοσυμμαχίας (π.χ. το Μέτωπο της Αριστεράς πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς).

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η Γαλλία έχει μπει σε μια περίοδο εντατικών διεργασιών
 για τη διασφάλιση πολιτικού προσωπικού ικανότερου να προστατέψει τα γενικά συμφέ-ροντα της άρχουσας τάξης. Η διαδικασία αυτή θα ενταθεί εν όψει και των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στις 11 και στις 18 Ιούνη (α' και β' γύρος αντίστοιχα).
Βέβαια αυτές οι αλλαγές δεν εγκυμονούν τίποτα θετικό για τα λαϊκά συμφέροντα. 
Αφορούν μόνο τη θωράκιση της εξουσίας των εκμεταλλευτών του λαού και την καλύτερη προετοιμασία των επόμενων αντιλαϊκών επιθέσεων. Άλλωστε, πάνε μόνο πέντε χρόνια 
που και ο τότε υποψήφιος του PS, Φρανσουά Ολάντ, επικρατούσε του «δεξιού» Σαρκοζί 
και προβαλλόταν ως δήθεν «νέος άνεμος της Ευρώπης». Τα όσα έγιναν στο διάστημα 
2012 - 2017 απέδειξαν ότι, για να είναι κάτι αληθινά «νέο» και «εναλλακτικό» από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, πρέπει να έρχεται σε ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

*Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη (25 Απρίλη 2017)

«Επανάσταση των Γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία...

25 Απρίλη 1974... Ξεκινά η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία, μετά από την ανατροπή της δικτατορίας που διαρκούσε από το 1926 από το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων».
Με τη μαζική είσοδο των λαϊκών μαζών στο προσκήνιο πήρε χαρακτηριστικά λαϊκής επανάστασης και πυροδότησε βαθιούς μετασχηματισμούς στην πορτο-γαλική κοινωνία και σήμαναν την απελευθέρωση των αποικιών. 
Στις 25 Νοεμβρίου 1975 όμως επικράτησε η αντεπανάσταση.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Διαχρονικά, ο ρόλος του κράτους... (Φρίντριχ Ένγκελς)...

"... Η κοινωνία που μέχρι σήμερα κινείται μέσα στις ταξικές αντιθέσεις έχει ανάγκη από το Κράτος, δηλαδή από μια οργάνωση τής κάθε φορά εκμεταλ-λεύτριας τάξης, ώστε να μπορεί να διατηρεί τις εξωτερικές συνθήκες παρα-
γωγής, και ειδικά και κύρια για να κρατάει την τάξη που εκμεταλλεύεται κά-
τω από συνθήκες καταπίεσης αντίστοιχες με τον εκάστοτε τρόπο παραγωγής (δουλεία, δουλοπαροικία ή φεουδαρχική εξάρτηση, μισθωτή εργασία).
Το Κράτος ήταν ο επίσημος αντιπρόσωπος ολόκληρης της κοινωνίας, η σύν-
θεσή της σ' ένα ορατό σώμα, μα αυτό μόνο για όσον καιρό ήταν το Κράτος 
της τάξης, η οποία στην εποχή της εκπροσωπούσε ολόκληρη την κοινωνία : 
στην αρχαιότητα είναι το Κράτος των πολιτών που είναι δουλοκτήτες, στο Μεσαίωνα των φεουδαρχών ευγενών, στην εποχή μας της αστικής τάξης. 
Όταν θα κατορθώσει να γίνει πραγματικά ο αντιπρόσωπος ολόκληρης της κοινωνίας, θα γίνει από μόνο του περιττό..."

*Απόσπασμα από το έργο του Φρίντριχ Ένγκελς ''Σοσιαλισμός, Ουτοπικός και Επιστημονικός'', σελίδα 133

Πάντα με σεβασμό και ήθος...

24 Απρίλη 1945... Γενική απεργία και εξέγερση στο Μιλάνο...

Η Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης της Βόρειας Ιταλίας εκδίδει διάταγμα 
για την ίδρυση συμβουλίων διεύθυνσης των εργοστασίων.

Νέα τραγωδία στο Αιγαίο... Στους 16 οι νεκροί από το ναυάγιο στη Λέσβο...

Ανεβαίνει δραματικά ο αριθμός των θυμάτων από το ναυάγιο σκάφους με πρόσφυγες ανοιχτά της Λέσβου. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών που έχουν περισυλλεγεί στα 
ελληνικά και στα τουρκικά χωρικά ύδατα ανέρχεται σε 16.
Συγκεκριμένα, από τις ελληνικές λιμενικές αρχές και σκάφη της «Frontex» έχουν ανα-
συρθεί εννέα σοροί (έξι γυναίκες, δύο άνδρες και ένα παιδί), ενώ άλλες επτά σορούς 
έχει περισυλλέξει η τουρκική ακτοφυλακή.
Επίσης έχουν περισυλλεγεί ζωντανές δύο γυναίκες, εκ των οποίων η μία σε προχωρη-
μένη εγκυμοσύνη.

Η μία γυναίκα που διασώθηκε, δήλωσε ότι το σκάφος ξεκίνησε νωρίς το πρωί από πα-
ραλία απέναντι από τη Λέσβο και ανατράπηκε για άγνωστους λόγους. Η ίδια ανέφερε 
πως επέβαιναν συνολικά 25 άνθρωποι.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Εμείς για αυτό αγωνιζόμαστε... αυτό απαιτούμε...

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την 1η Μάη...

Αντλούμε δύναμη από την ιστορική πείρα, οργανώνοντας τους σύγχρονους 
αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, 
ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και 
τους πολέμους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό να γυρίσουν την πλάτη στην κοινή προ-
σπάθεια κυβέρνησης και αστικών κομμάτων, να υποτάξουν τον λαό στον 
«εθνικό στόχο» της επιστροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Να απομο-
νώσουν αποφασιστικά τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Καλούμε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ ιδιαίτερα όσους δεν αποδέχονται τη ση-
μερινή κατάσταση, δεν υποκύπτουν στη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό, 
για να αναγεννηθεί το εργατικό κίνημα, να συγκροτηθεί μια μεγάλη Κοινω-
νική Συμμαχία ενάντια στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια.

23 Απρίλη 1827... Πεθαίνει χτυπημένος από εγγλέζικο βόλι ο λαϊκός αγωνιστής και Αρχιστράτηγος της επαναστάτης του 1821 Γεώργιος Καραϊσκάκης...

23 Απρίλη 1889... Γεννιέται ο λογοτέχνης Βασίλης Ρώτας...

Ο Βασίλης Ρώτας ανήκει σε κείνους τους πνευματικούς ανθρώπους που έθεσαν ως 
κυρίαρχο της ζωής τους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σε εκείνους που αφοσιώθηκαν 
και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, στην πανανθρώπινη ιδεολογία που σταθερά και αποφασιστικά διδάσκει το ΚΚΕ. Έδωσε σκληρές μάχες, υποστήριξε τις αξίες, υπηρέτησε στον αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υποστηρίζοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.
Στην πολιτιστική και ειδικά στη θεατρική δραστηριότητα που ανέπτυξε το ΕΑΜικό 
κίνημα, με την Παιδεία και την Τέχνη να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ιδεο-
λογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων προς την κοινωνική αλληλεγγύη 
και ισότητα, τη συλλογική και εθελοντική δράση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, γυ-
ναικών και παιδιών, η συμβολή του Βασίλη Ρώτα υπήρξε καθοριστική. Με σύμφωνο 
το ΕΑΜ, το 1942, ίδρυσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο, «νόμιμο καταφύγιο» για τους ΕΠΟΝίτες. Το θέατρο του Ρώτα έγινε βήμα προβληματισμού και συνειδητοποίησης, 
όπου νέοι μάθαιναν για το θέατρο και συμμετείχαν σε αντιστασιακές εκδηλώσεις, 
με παραστάσεις σε θέατρα, πλατείες, δρόμους, και κείμενα που εξύψωναν το λαϊκό φρόνημα, ενώ οι εισπράξεις πήγαιναν στο ταμείο του αγώνα.
Την ίδια εποχή, στην ελληνική επαρχία αναπτύσσεται ένα νέο είδος θεάτρου, που 
υπηρετεί τους σκοπούς του αντιστασιακού αγώνα. Το «Θέατρο του βουνού». 
Το καλοκαίρι του 1944 ο Βασίλης Ρώτας μεταφέρει το πνεύμα θεάτρου στα βουνά. 
Με υπόδειξη της ΠΕΕΑ ιδρύει το «Θεατρικό όμιλο της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας», ανταπο-κρινόμενος στο επίμονο αίτημα των αγωνιστών για θέατρο. Το θίασο αποτελούν επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά και ερασιτέχνες από τους αντάρτες. Μεταξύ αυτών, 
ο συγγραφέας Γεράσιμος Σταύρου, ο ηθοποιός Γιώργος Δήμας, οι Βάσης και Άννα 
Ξένου, ο Νικηφόρος Ρώτας, ο Αλ. Ξένος.

*Αναδημοσίευση από το 902.gr

Δεν είναι το μέλλον της Γης ο καπιταλισμός...

Η σχέση των κομμουνιστών με τα συνδικάτα... (Β.Ι.Λένιν)...

"...Μερικά αντιδραστικά σημάδια, κάποια συντεχνιακή στενότητα, κάποια τάση προς την άρνηση της πολιτικής, κάποιο πνεύμα ρουτίνας κτλ. Πουθενά όμως στον κόσμο η ανάπτυξη του προλεταριάτου δεν έγινε και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, παρά μόνο μέσω των συνδικάτων, με την αλληλεπίδραση των συνδικάτων και του κόμματος της εργατικής τάξης. Η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο είναι ένα γιγάντιο βήμα προς τα μπρος του προλεταριάτου, σαν τάξης, και το κόμμα είναι υποχρεωμένο να διαπαι­δαγωγήσει ακόμα πιο πολύ και με καινούριο τρόπο, κι όχι μόνο με τον παλιό, τα συνδικάτα κι ακόμη να τα καθο-δηγεί και να μην ξεχνά παράλληλα ότι τα συνδικάτα μένουν και θα μείνουν πολύ καιρό το απαραίτητο "σχο­λείο του κομμουνισμού" και το προπαρασκευαστικό σχολείο για τους προλετάριους για να πραγματοποιήσουν τη δικτατορία τους..."

*Από τα Άπαντα του Β.Ι.Λένιν... Τόμος 41, σελίδα 33